Dialect verhalen
Hieronder vind u verhalen in het Gællemuniger (Genemuider) dialect.
-
Veurlezn op zolder deel 2
Deze week de tweede aflevering van ‘Veurleezn op zolder digitaal’: de online-variant van de jaarlijkse voorleesavond van dialectverhalen. Het filmpje zijn te zien door de onderstaande link te activeren. Deze tweede week een verhaal van Co Mateboer: De pontramp.
-
De Stadsdichter (7): ‘Ramp 1922’
-
De Stadsdichter (6): ‘Brögge’
-
De Stadsdichter (5): ‘Cærbiedskietn’
-
De Stadsdichter (4): ‘De vijf Gebroeders’
-
De Stadsdichter (2): ‘Biestemærkballade’
-
De Stadsdichter (1): ‘Roadstoafel’
Genemuiden heeft vanaf nu een Stadsdichter. Dit ter ere van het veertigjarig bestaan van de Vrienden van Oud-Genemuiden. De dichter gaat maandelijks in dichtvorm in op actuele zaken in Genemuiden.
-
Leern fiesn
Kiek ies, zo goed as dat giet. Met wielegies an de zied. Mer et wurd now wel ies tied umme zonder te probeern. Vaejer zal et oe leern. Et kuntien op et zaedel, de bienties van de grond. Draeit de trappers mer rond. Vaejer eult oe in balans. En draeft zich ongans. Umme oe bi-j te bien. En net aaj mien. Vaejer eult mi-j wel. Dan goaj te snel. Mut ie oe loatn goan. Goaj allieneg dr vandeur. Kiek ies zo goed as dat giet. Zonder wielegies an de zied. Tekst: Gera van Lente / Foto: Klaas Noordstra
-
Jongk eleerd…old edoan!
‘t Moderne volk in disse tied deinkt altied in et groot. Niet tien… of twintig pærkplaenties maer duzend sapperloot! Gien stækkies op een jampöttien van een mooie bellebos, ekreegn van een buurvrouwe, men kocht d’r maer op lös. De veinsterbaankn stoan stief vol met altied bluuiend spul. En toafels bin miestal versierd met bloemm op een pul. Maer al dat gruun muut eerst verzörgd, ‘t gruuit zeker niet vanzelf. Een kas met iel wat meters glas oogt as een förs gewelf. Et jonge spul broest uut de grond, men muut d’r van bestoan. Dus alle ulp…
-
IJsco
As kiend al, was ie dol op ijsco, wanneer ie die keerl met die kaerre zaag. Dan vleug ie nor zien moeier toe… Maer kriegn?.. was de grote vraag. De venter, die belde der lustig op lös; I-j ad ze wel van twiej cent. Et waeter, dat leup et jochien deur de mond Maer allient soaters, dan wörd’ie verwend. Et was ummers vrogger zo’n erme boel; dur völ nooit gien dubbeltien deur de guldn. As in de winkel dat zwaerte boek weer lös ging.. Wat waarn er dan een schuldnn…!. De schae ef ie laeter in e-aelt,…