In herinnering – Bertus Klasen

Op 13 november 2017 is Bertus Klasen overleden op 93 jarige leeftijd. De Stichting Vrienden van Oud Genemuiden heeft in hem een hartelijk en erg betrokken persoonlijkheid verloren. Wij zullen hem missen. Bertus Klasen was één van de mensen van het eerste uur van de Stichting Vrienden van Oud Genemuiden. In 1973 sloot hij zich aan bij een groep Gaellemunigers om in het Gaellemuniger dialect te gaan schrijven en te publiceren. Deze groep opereerde en opereert nog steeds onder de naam ‘Taelkrink’.Toen in 1974 de eerste stappen werden gezet voor het oprichten van een museum, het Historisch Centrum Genemuiden (toen ‘Oudheidkamer’), was hij ook één van de initiatiefnemers hiervoor.

Van 1975 tot 1990 was Bertus secretaris van de Stichting en zette zich breed in voor allerlei activiteiten en werkzaamheden. In de Stadskoerier verscheen van zijn hand regelmatig een artikel in het dialect, maar ook over de geschiedenis van Genemuiden heeft hij veel onderzoek gedaan en bracht dit in de publiciteit via onder andere de Stadskoerier.

Bertus Klasen heeft vier fotoboekjes over Genemuiden samengesteld en uitgegeven.

Genemuiden in oude ansichten – deel 1 – 1971

Genemuiden in oude ansichten – deel 2 – 1980

Kent u ze nog … de Genemuidenaars – 1972

Genemuiden in grootmoeders tijd – 1993

In 1999 kreeg Bertus Klasen een koninklijke onderscheiding voor onder andere zijn verdiensten voor onze Stichting.

Hij was bij de oprichting in 1951 de eerste redacteur voor weekblad de Stadskoerier. Hij vertelde daar in 2011 uitgebreid over, tijdens een interview ter ere van het zestigjarig bestaan van het oorspronkelijk Genemuider weekblad. Vier pagina’s telde de eerste Stadskoerier op 12 oktober 1951. Daarin stond onder andere nieuws over de eerste Genemuider televisie (‘een veelbesproken technische uitvinding’), de overplaatsing van de Wachtmeester der Rijkspolitie J.M. Stuiver naar Borne en de toespraak van de Rotterdamse dominee Visscher voor de SGP over ‘De weg des behouds’.

“Het begon heel eenvoudig”, vertelde Bertus Klasen in 2011. “Iedereen in Genemuiden las de Stadskoerier, praktisch elk gezin was er op geabonneerd. Want het was toen nog een abonnementskrant. Mensen keken echt uit naar het moment dat hij weer op de mat viel. Tegenwoordig is het meer een reclamekrant. Maar ook toen al stonden er advertenties in. Daar moesten Genemuidenaren en middenstanders echt aan wennen.”

Ook vertelde Klasen, die eveneens drukker is geweest bij Drukkerij Hoekman, dat het in de beginperiode niet altijd makkelijk was om de Stadskoerier op tijd vol te krijgen. “In die tijd was er niet zo veel te doen, verenigingen waren schaars. Maar je wist: die voorpagina moet gevuld. Daarom maakten we soms wel eens nieuws, zonder dat het echt nieuws was. Als de bloemen in de lente ontsproten bijvoorbeeld, meldden wij dat het eerste groen alweer zichtbaar was. Het kwam ook wel eens voor dat de bezorgers al op de stoep stonden, terwijl de krant nog niet klaar was. (…) De Stadskoerier was toen een hele belevenis, iets anders dan zomaar een foldertje.”