As kiend al, was ie dol op ijsco,

wanneer ie die keerl met die kaerre zaag.

Dan vleug ie nor zien moeier toe…

Maer kriegn?.. was de grote vraag.

De venter, die belde der lustig op lös;

I-j ad ze wel van twiej cent.

Et waeter, dat leup et jochien deur de mond

Maer allient soaters, dan wörd’ie verwend.

Et was ummers vrogger zo’n erme boel;

dur völ nooit gien dubbeltien deur de guldn.

As in de winkel dat zwaerte boek weer lös ging..

Wat waarn er dan een schuldnn…!.

De schae ef ie laeter in e-aelt,

toe ie werkte en zelf gong beurnn.

As ie zien zin add, dan nam ie een iele grote,

door oefde i-j niet meer umme te zeurnn.

Now is ie wat older en nog gek op ijs.

Dat is altied zo ebleemm

Gien man mit een kerre of belle zie meer,

en iene van een cent, dat zu-j niet meer beleemm.

Fem van Zandwijk

de rotten em, met íene sprong

et skip verloaten

veur et onder gong

’t getuugde niet van moed

mær vege lief ered

en doornoa dan de vloed

de boeg, geketend, klampt

(et eufd nog nét boom waeter)

verkrampt em vast’

en zucht

et leste waeterkiepien vlucht

zonder gekaekel

al’ oop evestigd

op de leste stro-alm

of de zwakste skeakel…

Jannie Bakker

(In het kader van de expositie over ‘Overlijden – 200 jaar Burgelijke Stand).

Het was op een rustige meidag dat wij samen met een köppeltien volk op het neie kerkhof stondn. Ek wiet niet, oe et oe verget, mer een kerkof ef altied iets mistroostig en et is er ook altied kold. Veur ons was een diep gat, een graf, en in dat graf was een kiste neer-eloatn. Lucky wörde begraeven. Lucky Kamara, een man uut Nigeria…
Nigeria, een werm, tropisch laand, woor de bossn altied grün bin en de zunne altied skient. Mer ook een laand woor dood en verderf heerst, woor evöchtn wörde en nog wört. Door was ie vandoan evlucht, um tenslotte in Gellemuun terechte te koom. Gellemuun, een uutoek van een vaek kold en wienderig laand.

In het AZC was ie terechte koom. Hoe lange i-j der ewoont ef? Gien iene wet et oast meer. Wat ie door edoan ef? …I-J was evangelist en sprak goeie woordn teegn aandere minsen. Zo ef ie door eleefd. Femilie ad ie niet. Tenminste, gien iene wus et en zelf ad ie et er nooit over.

Toen is ie ziek ewörn, of was ie al ziek? Wie zal et ook zeagn…. Tenslotte is ie estörven. Ienzem, verre van uus.

Een paer daegn laeter was de begraffenisse. Op iene van die daegn, toen ie boom eerde stond, ef een vriend van um uut et AZC zien zakbuukien ies eleezn…. Doorin stondn een paer tillefoonnummers… Die ef ie ebeld…. Vanuut de Chr. Geref. kerke ier is ie begraevn. Ds. Van Benthem ef de begraffenisse eleid.

Mer bi-j et kerkhof stondn wel een paer grote Duitse auwto’s: een Mercedes, een BMW. Het bleek, dat ie twiej bruurs in Duitsland ad woonn, die goeie baenen met een oog inkoom addn…. Die addn et door emaekt… Grote, pekzwerte mann, keurig in et pak. Met de kiste van Lucky veurop bin wi-j nor et graf egoan.

Die bruurs stondn der bi-j, toen de kiste zakte. Elk met een grote, zoemmde filmcamera. Veur eur olde moeier in Nigeria. Dan kon die zien, woor eur zeune laag, verteldn ze laeter in de ontvangstruumte van et AZC.

Veurdat we van et graf weggingn, vreug ds. Van Benthem mi-j, as zien olderlink, saemen met mekaere, in et engels et “Onze Vader” te bidden. Dat em wi-j toen edoan: —-And lead us not into temptation, but deliver us from evil. For thine is the kingdom and the power and the glory for ever and ever. Amen. Toen bin wi-j weggegoan.

Co Mateboer