Zinkend skip

bootde rotten em, met íene sprong

et skip verloaten

veur et onder gong

’t getuugde niet van moed

mær vege lief ered

en doornoa dan de vloed

de boeg, geketend, klampt

(et eufd nog nét boom waeter)

verkrampt em vast’

en zucht

et leste waeterkiepien vlucht

zonder gekaekel

al’ oop evestigd

op de leste stro-alm

of de zwakste skeakel…


Jannie Bakker